کرونا

چندوقت بود پام درد میکرد ومیگفتم حتما از سرماست

میرفتم کنارشوفاژتا گرم بشه

یه روز که همینجوری خودمو لوس کرده بودم همسر زنگ زد دخترخانم و بعد گوشی رو دادبه من

منم که حوصله حرف زدن نداشتم بهش گفتم پام درد میکنه 

گفت هر دردی کرونا نیست نترس

گفتم من اصلا به کرونا فکر نمیکنم ...منم نگفتم کروناست

.....خلاصهتلفن قطع کردم دوباره رفتم چسبیدم به شوفاژ

جلوانداختن رو شوفاژ خودم

مثلا کرسی زدم

همسر میگفت چیه حالا فکر میکنی کرونا گرفتی

کرونا تب داره

بش گفتم دماسنج بیار ببین تب ندارم

دماسنجواورد یهو گفت یا فاطمه زهرا

بااین حرفش از جا پریدم گفتم چی شد

گفت تب داری

خیلی ترسیدم

درد پام خوب شد

از ترس نمیدونستم چکار کنم

رفتار همسر منو بیشتر می ترساند

مثلا منو قرنطینه کردن

آستامینوفن و سرماخوردگی میخوردم تبم اومد پایین

بعد دوروز

تو این دوروز که من نبودم براکارخونه دهن همسر و دوتا دخترون سرویس شد

روز سوم مخملی تب کرد و کم کم میگفت مژه هارو نمیفهمه

دخملوک هم مژه هارو نمی فهمید

محمد هم سرفه داشت

یکمی پیرامون هم داغ شده بودن ولی از ترس به روی خودم نمیاوردم

خواهر همسر پرستاره میگفت بیا تست بده ۳روزدیگه جوابش میاد منم میگفتم شاید برم نوع بدنشو بگیرم شاید اصلا کرونا نباشه و برم کرونا بگیرم